Een vergelijking van OBJ en DAE bestandsformaten
Zowel DAE- als OBJ-bestanden bevatten 3D-modelgegevens, maar de manier waarop ze de gegevens structureren en de mogelijkheden van beide formaten variëren nogal. Dus hier zullen we beide bestandsformaten doornemen, hun kenmerken en beperkingen vergelijken, en uiteindelijk kijken hoe we het meest geschikte formaat voor een bepaalde taak kunnen kiezen.
Structuur
DAE-bestanden slaan de 3D-gegevens op in een gestructureerd XML-tekstbestandsformaat, waardoor het relatief eenvoudig is om de mogelijkheden van het formaat uit te breiden zonder de compatibiliteit met bestaande software te verbreken. De gestructureerde aard van het formaat maakt een efficiënte opslag van gegevens en hergebruik van gegevens binnen het bestand mogelijk.
U hebt bijvoorbeeld een 3D-scène die twee identieke bomen bevat. Met het DAE-formaat hoeft u slechts de 3D-geometrie voor één van de bomen op te slaan. De geometrie, de duizenden driehoeken waaruit de boom bestaat, wordt één keer opgeslagen. De tweede boom kan worden opgeslagen met behulp van een "referentie" naar de eerste boom en een transformatie om de positie van de tweede boom binnen de 3D-scène aan te passen zonder de driehoeken te dupliceren.
Ter vergelijking: het OBJ-formaat is een eenvoudige lijst met platte tekst van 3D-elementen, of dat nu hoekpunten, normalen, textuurcoördinaten of vlakken zijn. Alle 3D-geometrie wordt weergegeven als een reeks opeenvolgende 3D-elementen. Gegevens kunnen niet worden hergebruikt binnen een OBJ-bestand, wat leidt tot grote bestandsgroottes bij het opslaan van soortgelijke objecten die worden herhaald in de 3D-ruimte.
Ondersteund materiaal
Materiaaldefinities worden opgeslagen in het DAE-bestand, waarbij deze materialen worden gebruikt om de kleur en het uiterlijk van de 3D-geometrie te bepalen wanneer deze wordt weergegeven. Hoewel OBJ-bestanden materialen ondersteunen, worden de materiële gegevens niet opgeslagen in het OBJ-bestand zelf; het wordt in plaats daarvan opgeslagen in een apart MTL (materieel) bestand, dat vaak wordt meegeleverd met het OBJ bestand.
Zowel DAE- als OBJ-bestanden ondersteunen texturen, en deze worden opgeslagen als afzonderlijke afbeeldingsbestanden waarnaar wordt verwezen in de DAE- of MTL-bestanden.
Een 3D-stoel opgeslagen als een OBJ-bestand
Een getextureerd troopermodel in het DAE-formaat
Een soldaatmodel is opgeslagen als een OBJ-bestand met texturen
Bewerken
Zowel de DAE als de OBJ 3D-formaten worden breed ondersteund door 3D-bewerkingstoepassingen, en het is gebruikelijk dat voor beide formaten zowel import- als exportopties beschikbaar zijn. Omdat het OBJ-formaat een veel ouder formaat is, kan het een voorsprong hebben als het gaat om welk formaat de meeste ondersteuning heeft.
Hoewel ze vergelijkbare 3D-modelmogelijkheden bieden, biedt het DAE-formaat cruciale ondersteuning voor animaties, die het OBJ-formaat mist, wat van invloed kan zijn op de keuze van het gebruikte formaat.
Bestandsgrootte
Omdat beide formaten hun 3D-gegevens opslaan in een tekstbestandsformaat, zullen ze waarschijnlijk erg groot worden bij het opslaan van grote of complexe 3D-modellen. Vanwege de eenvoudige opslag van de 3D-elementen in één regel heeft het OBJ-formaat het voordeel van iets kleinere bestandsgroottes wanneer het 3D-model geen herhalende geometrie bevat.
Samenvatting
Concluderend kunnen de formaten DAE en OBJ complexe 3D-modellen opslaan, samen met hun materialen en texturen. Het DAE-formaat heeft het voordeel dat het animaties kan opslaan als u van plan bent 3D-geanimeerde modellen te maken. Het OBJ-formaat kan de voorkeur hebben als uw 3D-bewerkingssoftware het DAE-formaat nog niet ondersteunt.
