3D-printer

Een 3D-printer is een machine die een 3D-modelontwerp van een computer kan overnemen en, afhankelijk van het type 3D-printer, een fysiek object kan creëren door gesmolten plastic laag voor laag neer te leggen en het 3D-object vanaf de grond af op te bouwen. Dit soort 3D-printers worden Fused Deposition Modeling (FDM )-printers genoemd. Er zijn andere soorten 3D-printers die een poederbed en een laser gebruiken om het object te maken; deze methode wordt Selective Laser Sintering (SLS) genoemd. We bespreken verderop in dit artikel de verschillende typen 3D-printers.

Het proces van het maken van een 3D-geprint object begint met het maken van een 3D-model op een computer met behulp van een 3D-modellerings- of CAD-toepassing, of het downloaden van een bestaand 3D-model van een van de vele gratis downloadsites zoals Thingiversum. Het is ook mogelijk om een ​​3D-scanner te gebruiken om een ​​bestaand item dat u wilt kopiëren te digitaliseren, hoewel de resultaten van het maken van een 3D-model met een scanner kunnen variëren en scanners moeite hebben om objecten van bepaalde kleuren te scannen.

3D Slicer-software

Voordat we ingaan op wat de slicersoftware doet, is het belangrijk om te controleren of u een 3D-modelbestand hebt dat een formaat heeft dat compatibel is met de 3D-printslicersoftware. STL En 3MF formaten worden meestal ondersteund; als het 3D-model niet in een van deze formaten is, wordt onze STL-converters kan het bestand naar het gewenste formaat converteren.

Slicer-software zal, zoals de naam al doet vermoeden, het 3D-modelbestand in lagen snijden op basis van de geconfigureerde instellingen van de slicer-software. Als het bestand in de slicersoftware is geladen, is het klaar om naar de 3D-printer te worden verzonden. Om ervoor te zorgen dat een 3D-printer het object kan printen, heeft hij instructies op laag niveau nodig van de slicersoftware om te vertellen waar de printkop moet worden verplaatst, wanneer het plastic moet worden ingevoerd, de snelheid waarmee de kop moet worden verplaatst, en meer. Deze informatie wordt meestal opgeslagen in een GCODE-bestand. Dit is het hoofddoel van de slicersoftware: het 3D-model dat is opgeslagen als een standaard bestandsformaat, zoals STL, omzetten naar deze reeks instructies in een GCODE, zodat de 3D-printer erop kan reageren.

Een 3D-printvoorbeeld van een klein tandwiel

Het tandwiel wordt geprint in een 3D-printer

De laatste 3D-geprinte uitrusting klaar voor gebruik

3D-printers ondersteunen doorgaans afdrukken via een directe USB-verbinding of door het GCODE-bestand op een SD-kaart te plaatsen, die vervolgens in de printer kan worden geplaatst.

3D-printertypen

Er zijn verschillende soorten 3D-printers beschikbaar, en elk heeft zijn eigen voor- en nadelen. Hier vermelden we de drie populairste soorten 3D-printers.

Gesmolten afzettingsmodellering (FDM)

Bij FDM-printers wordt het object gemaakt door onderaan het 3D-object te beginnen en laag voor laag gesmolten plastic te extruderen totdat alle lagen compleet zijn. Deze methode wordt gebruikt door de meeste populaire 3D-printers voor thuis en biedt resultaten van goede kwaliteit en hoge afdruksnelheden. FDM-printers hebben ook grote bouwvolumes, waardoor het printen van zeer grote objecten mogelijk is, waarvan de grootte misschien niet mogelijk is met andere typen printers.

Er is een grote keuze aan kunststofsoorten waaruit u kunt kiezen bij het printen met FDM 3D-printers. Twee van de meest voorkomende typen zijn ABS en PLA; beide hebben hun eigen kenmerken en redenen om voor dat specifieke materiaaltype te kiezen. Er zijn ook veel andere soorten FDM-printerplastic; We zullen hier echter niet op de verschillende typen ingaan, omdat er veel geweldige online referenties zijn die kunnen helpen, zoals dit geweldige Materiaalgids voor 3D-printen.

Selectief lasersinteren (SLS)

Net als bij FDM bouwt de SLS-methode het uiteindelijke object vanaf de onderkant; In plaats van gesmolten plastic gebruikt de SLS-methode echter een poederbed zoals nylon en wordt het object met behulp van een laser laag voor laag opgebouwd. Objecten die met de SLS-methode zijn geprint, zijn veel sterker dan met FDM geprinte objecten en hebben, gezien de inherente sterkte van met SLS geprinte objecten, toepassingen gevonden in veel industrieën en in consumententoepassingen.

Stereolithografie (SLA)

Bij SLA 3D-printers wordt het object gemaakt met hars dat wordt uitgehard met een laser; nogmaals, dit gebeurt laag voor laag. Omdat bij SLA-printen het uithardingsproces langer duurt dan bij FDM-printers, kan het langer duren om het object te printen; de kwaliteit en gladheid van het eindproduct zijn echter veel groter dan wat kan worden bereikt met behulp van het FDM-proces. SLA-printers maken uitzonderlijk gedetailleerd afdrukken mogelijk en worden vaak gebruikt voor het maken van ingewikkelde onderdelen. Een nadeel van het SLA-printproces is dat geprinte objecten niet de kracht hebben van objecten die zijn geprint met behulp van de FDM- of SLS-methoden.