ภาพแรสเตอร์

ภาพแรสเตอร์เป็นคอลเลกชันของ พิกเซล จัดเรียงในลักษณะคล้ายกริดและมักเรียกว่าบิตแมป จำนวนข้อมูลที่ต้องใช้ในการจัดเก็บพิกเซลเหล่านี้จะขึ้นอยู่กับจำนวนสีที่รูปแบบภาพสามารถแสดงได้ หากไม่มีการบีบอัดใดๆ ขนาดของไฟล์แรสเตอร์ก็จะใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมรูปแบบภาพสมัยใหม่ส่วนใหญ่จะใช้การบีบอัดบางประเภท ไม่ว่าจะเป็น สูญเสีย หรือ ไม่มีการสูญเสีย การบีบอัด ทั้งสองทำงานได้ดีในการลดขนาดไฟล์แรสเตอร์ได้อย่างมาก

โดยทั่วไปแต่ละพิกเซลจะแสดงด้วยองค์ประกอบสีแดง เขียว และน้ำเงิน (RGB) จำนวนบิตที่ใช้เพื่อแสดงส่วนประกอบ RGB เหล่านี้เรียกว่าบิตต่อพิกเซล (bpp) โดยที่ยิ่งบิตต่อพิกเซลสูงเท่าไร ก็สามารถใช้สีได้มากขึ้นเท่านั้น และขนาดไฟล์ภาพแรสเตอร์ที่ได้ก็จะยิ่งใหญ่ขึ้นด้วย จำนวนบิตต่อพิกเซลจะควบคุมจำนวนสีที่ไม่ซ้ำกันที่สามารถแสดงในรูปแบบแรสเตอร์ได้ ตัวอย่างเช่น รูปแบบภาพแรสเตอร์ที่ใช้ 12 บิตต่อพิกเซลสามารถมีสีได้สูงสุด 4,096 สี

เพื่อให้สีที่สามารถใช้ได้มีความยืดหยุ่นมากขึ้น รูปแบบแรสเตอร์ก่อนหน้านี้หลายรูปแบบได้ใช้ชุดสีที่มีการจัดทำดัชนี โดยที่รูปภาพจะสามารถแสดงสีได้มากถึง 256 สีจากทั้งหมด 16.7 ล้านสี (รูปแบบเก่าบางรูปแบบจะรองรับสีน้อยลง) วิธีการนี้เมื่อรวมกับอัลกอริธึมที่แตกต่างกันเช่น ฟลอยด์-ชไตน์เบิร์ก อัลกอริธึมที่แตกต่างกันทำให้ได้คุณภาพของภาพที่ดีเมื่อจัดเก็บภาพถ่ายสีเต็มรูปแบบ

ภาพหน้าจอจากวิดีโอเกมที่ใช้รถถัง

ไฟล์แรสเตอร์จากคอมพิวเตอร์ Acorn Archimedes รุ่นเก่า

ภาพแรสเตอร์ของวิดีโอเกมที่บันทึกเป็น PNG

สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับรูปแบบภาพ เราจะพูดถึงโหมดการบีบอัดต่างๆ ในบทความทั้งสองนี้สูญเสีย และ ไม่มีการสูญเสีย การบีบอัด