Een vergelijking van GLB en STL bestandsformaten
Hier bekijken we zowel de GLB- als de STL-bestandsindeling en vergelijken we hun functies om te bepalen welk formaat het beste is voor een bepaalde situatie. Voordat we beginnen: als u niet bekend bent met 3D-modellering en de terminologie erachter, raden we u deze geweldige handleiding van harte aan. artikel waarin de concepten van 3D-modellering en de bijbehorende terminologie worden uitgelegd.
Structuur
Om te beginnen bekijken we hoe beide formaten 3D-modelgegevens opslaan. Laten we beginnen met het GLB-formaat, een modern 3D-modelbestandsformaat dat alle functies ondersteunt die je van een formaat mag verwachten. Dankzij de combinatie van binaire en JSON-gegevensopslag is het ook een compact, gemakkelijk te distribueren en uitbreidbaar formaat.
Laten we verder gaan met het STL-formaat, dat veel minder capabel is dan het GLB-formaat, omdat het een eenvoudig, vast formaat is voor het opslaan van driehoeken. Dat is alles; afgezien van enkele obscure, aangepaste versies van STL die het mogelijk maken om een beperkte materiaalkleur toe te passen op de modeldriehoeken, is het opslaan van een getrianguleerd 3D-mesh alles wat je krijgt met het STL-formaat. STL-bestanden zijn beschikbaar in tekst- of binaire formaten, waarbij het binaire formaat de voorkeur heeft vanwege de grote bestandsgroottes van 3D-modellen die in de tekstversie worden opgeslagen.
Ondersteund materiaal
GLB-bestanden ondersteunen modelmaterialen, of het nu effen gekleurde materialen of gestructureerde materialen zijn; beide typen worden ondersteund. STL-bestanden ondersteunen daarentegen helemaal geen materialen of texturen. Bij het GLB-formaat zijn materialen en texturen integraal onderdeel van het bestandsformaat en worden ze samen met de andere 3D-modelgegevens in het hoofdbestand opgeslagen. Ze ondersteunen naast bump maps ook ambient, diffuse en spiegelende kleuren en texturen.
Een gestructureerd 3D-model van de aarde in GLB-formaat
Een eenvoudige set 3D-objecten in STL-formaat
Een stoel met textuur, opgeslagen in GLB formaat
Bewerken
Gezien de ondersteuning voor complexe materialen en animaties is het GLB-formaat de laatste jaren steeds populairder geworden en kan het in veel 3D-bewerkingsprogramma's worden gebruikt. Het STL-formaat bestaat daarentegen al veel langer dan het GLB-formaat en wordt ondersteund door de meeste 3D-modelleringstoepassingen, en belangrijker nog, door de meeste slicersoftware voor 3D-printen.
Bestandsgrootte
Het GLB-formaat slaat gegevens op in een binair formaat, waardoor het een efficiënt opslagmedium voor 3D-modellen is, met eventuele extra textuurbestanden in hetzelfde bestandspakket. Voor STL-bestanden kunnen deze zowel tekst- als binair van formaat zijn. Omdat het weergeven van 3D-geometrie als tekst niet efficiënt is, is het raadzaam om voor grotere modellen het binaire formaat te kiezen. Omdat STL-bestanden geen texturen ondersteunen, gaat alle informatie over de modeltextuur verloren bij het opslaan van een 3D-model in het STL-formaat.
Vanwege de manier waarop STL-bestanden de driehoeken definiëren waaruit een mesh bestaat, zullen de gegevens in het STL-formaat groter zijn dan de equivalente mesh die is opgeslagen in het GLB-formaat. Voor STL-bestanden hebben we een tool om comprimeer de 3D-gegevens binnen een STL-bestand om de grootte te verkleinen zonder dat er details in uw 3D-model verloren gaan.
Samenvatting
Omdat het GLB-formaat een moderner formaat is en materialen, texturen, animaties en nog veel meer ondersteunt, is het opslaan van uw modellen in het GLB-formaat waarschijnlijk de beste optie; de enige reden om een model op te slaan in het STL-formaat is als u van plan bent het model in 3D te printen. In dat geval kunt u overwegen om het op te slaan in het modernere formaat. 3MF formaat die door veel 3D-printtoepassingen wordt ondersteund en materialen, texturen en gegevens ondersteunt die specifiek zijn voor 3D-printen.
