Stereolitografia

Stereolitografia, w skrócie SLA, to rodzaj procesu drukowania 3D, który służy do tworzenia bardzo szczegółowych obiektów na podstawie modelu 3D. Drukarki SLA wykorzystują tacę z żywicą, która jest utwardzana przy użyciu bardzo precyzyjnego lasera. Drukarka SLA rozpoczyna drukowanie obiektu od dołu i przesuwa się w górę, drukując obiekt warstwa po warstwie, aż obiekt będzie gotowy. Precyzja lasera pozwala na tworzenie bardzo szczegółowych obiektów metodą warstwa po warstwie, co sprawia, że ​​są one mniej zauważalne efekt schodów na finalnym drukowanym przedmiocie w porównaniu z innymi typami drukarek, takimi jak Fused Deposition Modeling (FDM).

W przypadku druku SLA wydruk obiektu może zająć więcej czasu w porównaniu z innymi procesami drukowania 3D, takimi jak FDM, jednak jakość i gładkość gotowego artykułu jest znacznie większa niż to, co można osiągnąć przy użyciu procesu FDM. Wadą SLA jest to, że drukowane obiekty nie mają wytrzymałości obiektów drukowanych przy użyciu metod FDM lub selektywnego spiekania laserowego (SLS), a także objętości wydruków w przypadku drukarek SLA są zwykle znacznie mniejsze niż w przypadku drukarek FDM.

Oprogramowanie do krajalnicy 3D

Zanim przejdziemy do działania oprogramowania krajalnicy, ważne jest, aby sprawdzić, czy masz plik modelu 3D w formacie zgodnym z oprogramowaniem krajalnicy do drukowania 3D. STL I 3MF formaty są zwykle obsługiwane; jeśli model 3D nie jest w żadnym z tych formatów, nasz Konwertery STL. może przekonwertować plik do wymaganego formatu.

Oprogramowanie krajalnicy, jak sama nazwa wskazuje, pobiera plik modelu 3D i dzieli go na warstwy w oparciu o skonfigurowane ustawienia oprogramowania krajalnicy. Po załadowaniu pliku do oprogramowania krajalnicy jest on gotowy do wysłania do drukarki 3D. Aby drukarka 3D mogła wydrukować obiekt, potrzebuje instrukcji niskiego poziomu z oprogramowania krajalnicy, które informują ją, gdzie przesunąć głowicę drukującą, kiedy podać plastik, prędkość poruszania głowicą i nie tylko. Informacje te są zwykle przechowywane w pliku GCODE. To jest główny cel oprogramowania krajalnicy: pobranie modelu 3D zapisanego w standardowym formacie pliku, takim jak STL, i przekonwertowanie go na sekwencję instrukcji w GCODE, na podstawie której drukarka 3D może działać.